Liefste zoon

Liefste zoon,

Jij maakte van mij 23j geleden een mama. Onmiddellijk was ik head over heels van je en nog steeds :-), ook al probeer ik je hiermee niet teveel te overweldigen.

Het was een intens ritje :-), ik was bijna 27 toen ik mama werd, relatief jong naar hedendaagse normen en eerlijk, ik had misschien beter eerst mezelf gericht op mijn persoonlijke ontwikkeling, of heb jij het in me wakker gemaakt?

Ik hield zo van onze baby-periode, ik hield je heel dicht bij me en toch voelde ik al snel dat je graag op jezelf was, vermoedelijk meegegeven via de navelstreng. Dankzij die onzichtbare navelstreng, kon ik je altijd haarfijn aanvoelen. En het werd al heel snel duidelijk dat je een karakertje was, geen kind uit de boekjes, maar met een eigen handleiding.

Je was een actief kereltje, de genderneutrale gemeenschap gaat hier nu op zijn achterste poten staan, maar je was een jongen pur sang, met een wild kantje. Die graag de grenzen aftastte, weinig angsten kenden.

Je was een makkelijk en moeilijk kind in een, je wist enorm sterk wat je wilde en wat je niet wilde, wilde je een blauwe broek, dan moest het een blauwe broek zijn en geen grijze als de blauwe waren uitverkocht. Je had een sterk ontwikkelt rechtvaardigheidsgevoel en als dat werd aangetast, was je voor geen rede vatbaar.

Voor geen rede vatbaar zijn, dat werd nog duidelijker in je puberteit, toen je van vrolijk, onbezorgd kind veranderde in hoe ik het aanvoelde, zwaarmoedig, zoekend, in zichzelf gekeerde puber, ik vond dit een zeer moeilijke periode, ik voelde me zo buitengesloten en er ontstond een strijd en ik verloor een stukje contact met je. Je drang om zelfstandig te zijn was zo groot.

Het waren heftige jaren en ik heb zo geprobeerd om je een warme thuis te bieden, ik hoop dat dit ook gelukt is, want ik weet hoe het voelt om dat niet te hebben. Ik weet dat de scheiding, littekens heeft nagelaten en dat je je “bonusvader” niet altijd kon waarderen, noch omarmen.

Maar ik weet dat we alles met veel liefde hebben gedaan, ook jouw bonusvader en het heeft geloond, want je groeide uit tot een zeer zelfzekere, zelfstandige volwassene, die sterk in het leven staat, die leiding neemt en geeft. Je werkt hard, bent leergierig, hoe jij je hebt geprofileerd op je job, respect zoon, want je werd de jongste teamleader ooit binnen het bedrijf. Ik kijk toe met heel veel trots vanaf de zijlijn…….

Mijn liefste zoon, er is niemand die ik zo graag zie dan jij, jij gaf me een spiegel, waardoor ik ook aan mezelf ging werken, waarvoor ik je enorm moet bedanken. Het waren zo’n mooie jaren, ondanks de drukte, we hebben dat goed gedaan wij 2…….ik heb een sterke persoonlijkheid afgeleverd, die tegenslagen zal kunnen verwerken en zich door niks of niemand zich zal laten ondermijnen.

Ondek het leven, ontwikkel jezelf en geniet……….geniet schandalig van het leven!

Je mama-tje