Sneeuw


Terwijl ik dit schrijf, sneeuwt het, het gaat ook over sneeuw, wat sneeuw voor mij betekent….voor mij betekent sneeuw hele mooie herinneringen aan mijn Bonnie en Louis.

Mijn grootouders namen mij mee naar Oostenrijk toen ik 6 was tijdens de krokusvakantie, ik herinner dag gevoel mij nog heel goed, want het is een van de mooiste kinderherinnering die ik heb.

De perfecte witte sneeuw, ik vermoed dat het net had gesneeuwd want alles was ondergedompeld in een wit tapijt en ik kon het niet laten om deze sneeuw te voelen, vast te pakken erin te rollen en me zorgeloos te voelen.

En dat is precies wat sneeuwt voor mij doet, me zorgeloos voelen. Het waren vakanties waar ik elk jaar halsreikend naar uitkeek, met de slaaptrein naar de sneeuw. Want ik wist dat het een week zonder zorgen voor mijn mama was een week zonder ruzies, spanningen, waar er voor mij gezorgd werd ipv dat ik zorgde voor.

We leerden skiën, want ook mijn zus mocht mee vanaf ze 6 was, sleeën tot het donker werd, sneeuwpoppen maken, heerlijke taart eten nadat we van de skiles kwamen, de beste taart die ik ooit at, het koffiehuisje lag vlak aan de piste waar mijn grootouders ons kwamen halen en ik kan het interieur me nog zo voor de geest halen, het had tafeltjes met een gietijzeren uitgewerkte poot en fijne stoelen en het warme licht gaf altijd een geborgen sfeer, de toonbank was het centrale punt en daar stonden de taarten te blinken.. De chocolademelk warmde je instant op en de taart smolt op je tong.

Ik deed mijn screen hier naar boven en ga genieten van elke seconde, van elke herinnering die de sneeuw brengt. Had ik maar taart en chocolademelk om het compleet te maken :-).

10 Reacties op “Sneeuw”

  1. Om de actrice die Wilhelmina Slater uit “Ugly Betty” speelde te quoteren = “Snow is a magical blanket, it hides what’s ugly and makes everything beautiful”

    Geliked door 1 persoon

  2. Sneeuw. Gewoon. Sneeuw. Het maakt me blij. Het maakte me vroeger ook al blij. Met de papa en mijn broer naar buiten en sneeuwballengevecht. Zonder handschoenen en dan met verkleeumde handen terug naar binnen. Tegen de chauffage en de handen maar tintelen… Memories. Al doe ik dat nu nog. En mijn dochter doet met plezier mee.

    Geliked door 1 persoon

Plaats een reactie

Ontwerp een vergelijkbare site met WordPress.com
Aan de slag